Translate

poniedziałek, 29 kwietnia 2013

Zadzwoń do mnie.Mam 19scie lat!

Rozdział 2
Tydzień później Stiles odebrał telefon, zaczynając jak zwykle na wstępie i jedyne co uzyskał w odpowiedzi to "Zrobiłem to"
Stiles zatrzymał grę w Tetrisa "Słucham?"
"Obkleiłem toaletę folią"
"Derek?" Stiles zaczął wiercić się na fotelu, czując się jak dwunastoletnia dziewczynka "Jak zareagowała?"
"Drapała, wrzeszczała i wydaje mi się że moje rany szybko się nie zagoją"
"Warto było?"
"O tak..."
"Okej, okej" Na chwilę zapadła między nimi cisza"To jedyny powód dla którego dzwonisz?"
"Nie, poza tym jestem troche znudzony i mam zbyt dużo pieniędzy na koncie"
"No cóż, nie będę narzekał na twoją nieodpowiedzialność bo fundujesz mi właśnie płatną przerwę...Masz pojęcie jak nudne potrafią być udawane jęki które co dzień słyszę?"
"Nie moge powiedzieć że wiem." Stiles usłyszał cichy chichot w głosie Dereka. Postawiłby grube pieniądze na to że Derek jest przystojny. A może nie, bo facet jest na tyle znudzony że płaci komuś by poprostu porozmawiać. Jednak Derek miał głos atrakcyjnego mężczyzny który jest bardziej samotny niż zdesperowany.
"Są naprawde nudne.Nie miałem pojęcia na co się piszę."
"Nie może być aż tak źle."
"Fakt,nie jest źle.Jednak spodziewałem się stałych bywalców o pełnym wzwodzie, nie płacących za domowe robótki...Rozumiesz?"
"Zdarzają się czasami napaleńcy?"
Stiles prychnął "Przepraszam, nie wiem dlaczego o to zapytałem"
"Ziomuś, tu nie ma granic, mogę mówić o wszystkim. Może z wyjątkiem mojego miejsca zamieszkania, bo niektórzy z moich rozmówców są przerażający jak cholera. Chociaż zdarzają się mężczyźni z naładowanym arsenałem, wiesz, mam dziewiętnaście lat i jestem kolesiem, a głos może być całkowicie podniecający. Więc jeśli mam telefon od kogoś o głosie gorącego faceta i nie prosi mnie bym udawał szczeniaka, czy coś w tym stylu, zgadzam sie doprowadzić go do ostatniej bazy. To jak jeden na dwudziestu,więc w większości poprostu wykonuję swoją pracę. Zanim zadzwoniłeś ćwiczyłem roztwory z chemi, pomijając moja gre ale teraz tego nie robie...Bo z tobą rozmawiam? Całkiem dobra przerwa. Tak więc,dzięki za telefon."
"Gdzie stu...-To znaczy na jakim jesteś kierunku?
"Ziomuś,Jestem dopiero na drugim semestrze studiów, mam przed sobą całe życie na wybór."
"Wszystkich nazywasz ziomkiem czy jestem wyjątkowy?
"Jesteś bardzo wyjątkowy, kochanie, nie martw się. Chociaż,mówie tak prawie do wszystkich. To poprostu
 samo tak wychodzi,gadam dużo więc... Zdarza się." Stiles wzruszył ramionami wiedząc że przecież Derek tego nie widzi. "Na tą chwilę nie jestem zobowiązany do niczego, zawsze mogę trzymać się tego - dwa dolary za minutę rozmowy z frajerami takimi jak ty"
"Udam że tego nie słyszałem. Jak się w to wkręciłeś?"
"Gumtree. Chciałem nową kanapę, i jakoś tak...samo poszło."
"Niech zgadnę,jest wygodna i nowa?"
Stiles pomyślał o starej, wręcz antycznej skórzanej kanapie w ich salonie "No nie całkiem. Przyszła z Gumtree, tak samo jak TV. Zapłaciłem za to wszystko dzięki tej pracy, przekonując mojego współlokatora że dostałem niezłą okazję bo pracuję w pomocy technicznej." Stiles zaśmiał się bo Scott czasem bywał idiotą.
"I ile twardych dysków pomogłeś zamontować w tym miesiącu?"
"To akurat moje osobiste dane, ale byłbyś zaskoczony ilu mężczyzn potrzebuje pomocy. Niektórzy nawet nie potrafią sami podłączyć się do sieci..."
Zaśmiali się. Stiles polubił śmiech Derek'a tak bardzo że stał się jego celem,od tamtej pory będzie robił wszystko by móc słyszeć go tak często, jak to jest tylko możliwe. "Serio, mężczyźni tych czasów..."
"Cholera, Laura wróciła do domu, muszę..."
"Ma wentylator w sypialni?"
"Tak, dlaczego? Stiles ja..."
"Włóż do niego troche brokatu. Miłego wieczoru Derek. Porozmawiamy jeszcze kiedyś?"
"Tak"
Odparł szorstko "Porozmawiamy".

niedziela, 28 kwietnia 2013

Zadzwoń do mnie.Mam 19scie lat!

"O tak chłopczyku, chcesz poczuć mojego fiuta w sobie?" Mężczyzna na drugim końcu linii ciężko westchnął.
  Stiles zamknął okno Word'a ze swoją pracą na Ekonomię i otworzył Tumblr'a "Mm jasne, kocham twojego wielkiego penisa w moim tyłku, Tatusiu."
 Przewrócił teatralnie oczami i przewinął obrazy na stronie. Mhm... Półnagi Dean Winchester. "Pieprz mnie ostro"
  Pół roku temu Stiles rozglądał się po Gumtree w poszukiwaniu pracy, pieniądze miał przeznaczyć na czesne albo nową kanapę do swojego mieszkania, z czasem napotkał tam reklamę dostępnej pracy przez telefon. Seks telefon, i okej... Stiles lubił seks. Stiles lubił rozmawiać. Stiles lubił dostawać wypłatę. Perspektywa spedzenia kilku godzin dziennie na prowadzeniu świńskich pogaduszek przez telefon i dostaniu za to dobrego (nawet bardzo dobrego) wynagrodzenia? Fantastyczna oferta!
Oczywiście spodziewał się że będzie to w jakimś stopniu podniecające, ale okazuje się że proszenie obcych mężczyzn o bzykanie jak wariat zmniejsza na to szanse jednocześnie zwiekszajac ją na utrzymanie się w akademiku. Więc teraz Stiles może spłacić rachunki, pozostać na liście studenckiej i pomóc samotnym duszyczkom. To wcale nie jest taki zły pomysł by zarobić na życie,nawet jeśli nikt o tym nie wie( Scott był przekonany że jest pomocą techniczną w systemie Microsoft'u i Stiles każdy żart jaki tylko przyszedł mu do głowy sprowadzał do tematu twardych dysków )
  Teraz Tatuś opowiadał o tym jak zamierza wbic się w Stiles'a, pieprzyc go mocno i Stiles bardzo, bardzo mocno próbował się nie śmiać. Rozmawiali już przez prawie czterdzieści minut i z każdą kolejną minutą stawało się to coraz bardziej absurdalne. Jednak głos tamtego mężczyzny brzmiał jakby był już blisko więc Stiles robił wszystko co mógł ; jęczał, skomlał z entuzjazmem i... Podziałało. Mężczyzna rozłączył się bez podziękowania a Stiles westchnął zamykając Tumblr'a i wrócił do swoich wypracował. Miał zamiar napisać do swojego szefa, że na dziś już skończył, ale nagle telefon zadzwonił i Stiles przypomniał sobie o rachunkach za wodę...
  Odebrał,mówiąc swoim "seksownym" głosem: "Cześć skarbie,co mogę dla Cb zrobić?"
"Ugh,Halo?" Mężczyzna wydawał się być zakłopotany
"Pierwszy raz?Nie martw się,zawsze mogę przejąć inicjatywę" Stiles zatrzasnął pokrywę laptopa-skupiajac się całkowicie na swoim nowym nabytku.
"Rozumiem że to nie jest numer Laury"
Stiles wrócił do swojego normalnego głosu. Nie pierwszy raz spotyka sie z czymś takim. "Nie, nie żadnej Laury tutaj nie ma. Pomogę Ci - Jeśli dziewczyna daje Ci swój numer i zaczyna się od 0-700 uwierz,że to nie jej numer."
"Zamknij się, Laura to moja siostra, i wydaje mi się że zmieniła mi numery w szybkim wybieraniu"
"Biedaku,spróbuj z folią na kiblu"
"Co?"
"Nadaje się na dowcip-zemstę. Nie mieszkam z kobietami, ale zawsze chciałem tego spróbować: Połóż folię na sedesie i przykryj muszlą"
"Rozumiem, ale tego nie zrobię"
"Przecież to genialne!"
"Jasne, w każdym razie rozłączam się i zadzwonie pod właściwy numer"
"Oczywiście"
Stiles przerwał, i z kapryśnym wyrazem twarzy rzekł "Stiles"
"Co?
"Mam naimie Stiles"
"No dobra Stiles"
"Cóż, dowidzenia."
"Derek, to moje imie"

Derek się rozłączył i Stiles śmiał się przez następne dwadzieścia minut aż rozbolała go twarz i wrócił do Ekonomii.

niedziela, 21 kwietnia 2013

Zabawne że to ty jesteś tym zranionym, ale to ja potrzebowałem ratunku.

Stiles nigdy nie pragnął kogoś tak bardzo.

Derek ma w sobie coś niebezpiecznego, ostrego. Trudno go zdobyć, trudno z nim wygrać, jest wyzwaniem. A Stiles kochał wyzwania, jeszcze nigdy nie spotkał takiego którego by nie pobił. Derek jest inny,wyjątkowy. Dlatego Stiles był przekonany że go pokona, zamiast tego to Derek wygrał, i nauczył go czegoś .
Derek nauczył go , że czasem sprawy nie wymagają pośpiechu, że Stiles nie musi ciągle być w ruchu. Derek nauczył go że milczenie jest dobre. Nauczył go dostrzegać piękno w małych rzeczach; Stiles nie potrzebował już miłości ekstrawaganckiej ciemnej-blondynki o zielonych oczach z błyszczykiem na ustach. Piwne oczy,suche usta i broda będą kochać go jeszcze mocniej. Derek nauczył go widzieć piękno w kimś cierpiącym  Stiles nigdy wcześniej nie kochał tak bardzo, kogoś tak mocno skrzywdzonego.

Bo Derek rozsypał się na milion małych kawałeczków; Za każdym razem gdy Stiles go dotykał ostre odłamki szkła wbijały mu się pod skórę. Lecz to przypominało mu że wciąż żyją, oddychają, krwawią i czują. I może wszystko jest w porządku bo Stiles był rozbity na tyle samo kawałków; jeśli nie więcej, spędzając dużo czasu przy składaniu każdego puzzla układanki za wszystkich innych.

Derek sprowadził go ponownie na ziemię, czasem używając do tego okrutnych słów jednak zawsze łagodził ból miękkimi pocałunkami.

Czasem będą krążyć dookoła siebie, jak lwy zamknięte w klatce,ostrożnie i niepewnie, nerwowo wyczekując co zrobi ten drugi. Czasem Stiles jest strasznie zmęczony, a Derek jest wściekły i za dużo łez wplątuje sie w ich życie. Stiles postanawia oddejść, lecz Derek zawsze potrafi go odnaleźć. Odnajduje go, czule całuje i wciąż... kocha.

Derek nauczył go że przestrzeń jest w porządku  i to, że nie ma go w tej chwili nie znaczy że odszedł na zawsze.

Derek nauczył go, że zawsze do niego wróci.

Derek nauczył go, że nie jest kolejnym wyzwaniem które wystarczy pobić, koniec końców Stiles nie zdobył go, tylko na niego zasłużył. Derek zasługiwał na niego tak samo.

Derek nauczył go, że cały świat należy do nich. Derek sprawiał że Stiles w kółko załamywał się w jego silnych ramionach ; a potem szlochał i krztusił się z przyjemności jaką mu oferował.

Stiles myślał że pragnie Derek'a. Chciał rozebrać go na kawałki i spojrzeć na wszystkie jego elementy by zobaczyć jak będzie działać, zanim złoży go z powrotem w jedną całość.

Stiles nigdy nie wyobrażał sobie, że będzie potrzebował Derek'a tak bardzo jak teraz.